Sabrina zit bij Janny in de huiskamer. Ze denkt na. Janny ziet er al wat beter uit. Je kan zien dat ze meer buiten komt. Dat is weleens anders geweest. Vlak nadat Janny uit het ziekenhuis was gekomen durfde ze niet goed meer naar buiten toe. Door de moeheid was haar arm en been regelmatig heel zwaar en moeilijker aan te sturen. Lopen kostte haar veel extra energie. De artsen konden niet goed vinden wat ze had gehad en gooide het op een TIA.
Ze bleef dus veel binnen en kon het maar net haar huishouden te doen. Dat haar man ook nog eens in Amerika werkt, heeft hun relatie geen goed gedaan. Doordat hij geen verlof kon krijgen tijdens haar ziekteperiode zijn ze uit elkaar gegroeid. Janny voelde zich erg alleen in al haar zorgen en is hem dat gaan verwijten. Ze maakte steeds meer ruzie en nu hebben ze alleen het noodzakelijke contact over de kinderen. Omdat haar man (Jan) een goede baan heeft in Amerika, hoeft Janny zich financieel geen zorgen te maken. Er is goed voor haar gezorgd. Financieel heeft haar man haar zeker niet in de steek gelaten. Er is zelfs welke week huishoudelijke hulp om haar te ondersteunen. Ondanks dat Janny het goed heeft financieel is er veel onvrede in haar, ze heeft nog geen vrede kunnen sluiten met wat er gebeurd is. Daarnaast heeft ze veel tijd om na te denken en gedachten kunnen met je op de loop gaan. Binnenkort moet ze maar eens een sessie met Janny inplannen om dit probleem wat meer uit te diepen, maar op dit moment is het handig om de gedachten van Janny te gaan veranderen en haar gevoel op meer positieve dingen te laten richten.

Het computerscherm staat aan en Janny zit ervoor te wachten. Ze weet dat Sabrina nog meer mensen helpt en zij vanzelf wel zal bellen naar haar Skype. Het is voor het eerst dat ze op deze manier via skype een gesprek heeft voor therapie. Normaal wordt skype regelmatig gebruikt door de kinderen om in te loggen om even met hun vader te spreken in Amerika. Die zien ze op deze manier toch nog regelmatig. Zelf spreekt ze hem liever door de telefoon of over de app. Janny voelt zich toch wel een beetje opgelaten. Ze heeft de hele week door de oefening gedaan maar het voelt niet echt of al haar problemen nu zijn opgelost. Wat heeft ze fout gedaan? ‘Tududuut Tududuut’, klinkt het vanaf haar computer. Ze klikt gauw op het groene knopje en daar verschijnt Sabrina. ‘Goedemorgen’. Klinkt het vrolijk. ‘Hoe gaat het?’ Janny kijkt naar het vrolijke gezicht van Sabrina en slikt. Nu moet ze toch vertellen dat het nog niet zo goed gaat. Hoe zou Sabrina daarop reageren? Nou vooruit met de geit en vertel het, zegt ze in zichzelf. Ze begint haar verhaal. Janny vertelt dat ze die dag dat Sabrina er was, veel heeft gehuild. Ze besefte ook dat er iets moest veranderen en ze is begonnen met de opdrachten. Elke ochtend als ze wakker werd en zich realiseerde dat ze brak en gebroken was, heeft ze toch een aantal positieve dingen over zichzelf en de dag vertelt. Ze heeft zelfs de kinderen erbij betrokken en aan tafel vertellen ze nu elke keer wat er positief is aan elkaar. Dit was best wel even wennen maar nu vindt iedereen het leuk. De meiden gaan nu zelfs beter met elkaar om, juist doordat ze iets positiefs naar elkaar zeggen lijken ze elkaar meer te waarderen. Er wordt meer gesproken over dingen in plaats van gegild. Dat laatste is pas een paar dagen maar zeker wel een verschil met voorheen. Zelf merkt ze dat het moeilijk is om het positieve vast te houden met alles wat er is gebeurd. Zeker als haar lichaam dan moeilijk doet en zo moe is dan is het heel moeilijk om positief te blijven. Ze vraagt zich af of ze het verkeerd doet?

Janny kijkt uit het raam naar de straat voor haar deur. Ze voelt zich nerveus. Vandaag komt haar vriendin Sabrina langs. De afgelopen week hadden ze een gesprek over skype er is ook zoveel gebeurd de afgelopen tijd. De scheiding die haar niet in de koude kleren gaat zitten, de kinderen die vreselijk dwars zijn en dan ook nog eens die TIA van een jaar geleden. Dat was eigenlijk de boosdoener van al de problemen die ze nu heeft. Als ze die niet had gehad was haar man nooit bij haar weggegaan en zou ze nu een stuk gelukkiger zijn. Waarom moest dit nu allemaal zo gaan? Ze veegt een traan uit haar ooghoek. Ze voelt zich zo ongelukkig en ook nog eens nerveus. Straks komt Sabrina en zij is naast haar vriendin ook counsellor en heeft aangeboden haar te gaan helpen zichzelf weer te vinden. Ze is benieuwd wat haar te wachten staat. Ze hoop dat het gaat lukken want zelf weet ze echt niet meer hoe ze nu verder moet. Diepongelukkig kijkt ze het raam uit. In de verte ziet ze de auto van Sabrina rijden. Ze loopt naar de Senseo en theekoker en zet deze aan. Zelf drinkt ze sloten koffie om zichzelf overeind te houden maar ze weet dat Sabrina alleen maar kruidenthee drinkt. Na een laatste blik in de spiegel loopt ze naar de deur. Ze hoort de autodeur al dichtslaan en net voordat Sabrina wilt aanbellen opent ze de deur.